آرشیو نهج البلاغه
-
0
شرح نهج البلاغه محمد جواد مغنیه – حکمت ۲۶۰
[صفحه ۳۷۹]الهون: الرفق، قال تعالی: (و عباد الرحمن الذین یمشون علی الارض هونا- ۶۳ الفرقان). و المعنی اعتدل فی جمیع امورک حتی فی الحب و البغض، و لا تسرف احببت […] -
0
امام علی (ع) – نهج البلاغه – خطبه ۱۷۷ – ترجمه اردبیلی
و از سخن علی علیه السلام بر او باد سلاممشغول نمیگرداند او سبحانه را کاری از کار دیگر و متغیّر نمیگرداند او را امتداد زمان و احاطه نمیکند او را […] -
0
شرح نهج البلاغه مکارم خطبه ۹۷ – مقایسه یاران حضرت با یاران پیامبر اکرم
خطبه ۹۷(۱) و من خطبه له(علیه السلام) فى اصحابه، و اصحاب رسول اللّه(صلى الله علیه وآله)این خطبه، پیرامون مقایسه یاران حضرت با یاران پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) سخن مى […] -
0
شرح نهج البلاغه ابن میثم بحرانی – خطبه ۱۹۲ – پیمودن راه راست
[صفحه ۸۵۵]از سخنان آن حضرت علیه السلام است: سکه: آهن سر گاوآهن که به وسیله آن زمین را شخم میزنند خوارها: صدای آن (آهن گاوآهن) در زمین الارض الخواره: زمین […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد دشتی – حکمت ۲۱۷
طمع و بردگیالطامع فی وثاق الذل(طمعکار در کمند ذلت گرفتار است)لامع:بود چشم دلش کور ار به جز لطف خداوندیکسی چشم طمع اندر جهان بر لطف کس داردیا رب دلم از […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد تقی شوشتری – حکمت ۱۹
[صفحه ۲۳۸]اقول: و روی المصنف فی مجازاته النبویه قریبا منه عن النبی (ص) فقال ثمه (و من ذلک قوله (ص) (اقیلوا ذوی الهیئات عثراتهم فان احدهم لیعثر و یده بید […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد دشتی – حکمت ۷۱
نزدیک شدن به مرگنفس المرء خطاه الی اجله(هر نفسی، گامی به سوی مرگ است)مولوی:مرگ از خاطر به ما نزدیکترخاطر غافل کجاها میرود [۳۴۹۲].برگرفته از کتاب شرح و تفسیر نهج البلاغه […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد دشتی – خطبه ۱۷۰ – در آغاز نبرد صفین فرمود
شهادت طلبی اماماللهم … فارزقنا الشهاده(خدایا! … شهادت را نصیب ما بفرما!).سوزنی:در کام ما حلاوت شهد شهادت استای بی شریک، شهد شهادت مکن شرنگ [۱۶۸۷].وحشی بافقی:خوشا در پای او مردن […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد جواد مغنیه – خطبه ۲۲۶
[صفحه ۳۵۲]اللغه: الشوون: عروق الدمع. و المماطل: المسوف. و المحالف: الملازم. الاعراب: انت مبتدا، و بابی متعلق بمحذوف خبرا، و امی عطف علی ابی، و المصدر من انک امرت مبتدا […] -
0
شرح نهج البلاغه ابن میثم بحرانی – حکمت ۴۶۰
[صفحه ۷۸۴]تنهد: گردنفرازی و کبر ورزیدند، (روزگاری بر مردم بیاید بسیار دشوار، که در آن زمان مالدار بر آنچه در دست دارد، سختگیر و بخیل باشد، در حالی که بر […]