آرشیو نهج البلاغه

امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۳۷ وَ قَالَ ع وَ قَدْ لَقِیَهُ عِنْدَ مَسِیرِهِ إِلَى اَلشَّامِ دَهَاقِینُ اَلْأَنْبَارِ فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اِشْتَدُّوا بَیْنَ یَدَیْهِ فَقَالَ مَا هَذَا […]

ادامه ...

و فرمود وقتی که رسید باو کشته شدن محمد بن ابی بکر بدرستی که اندوه ما بر او بر مقدار شادی ایشان بود باو مگر این که ایشانکم کرده شدند […]

ادامه ...

و من کتاب له ع إ لی عُمّالِهِ عَلَی الْخَراجِمِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِیِّ اءَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ إِلَی اءَصْحَابِ الْخَرَاجِ ، اءَمَّا بَعْدُ ، فَإِنَّ مَنْ لَمْ یَحْ ذَرْ مَا هُوَ صَ […]

ادامه ...

و فرمود پسترین دانش و زبونترین بینش آنست که بایستد بر زبان و مودتی نشود بعمل و بلندترین دانش آنست که ظاهر شود آثاراو در اعضا و ارکان بندگانبرگرفته از […]

ادامه ...