آرشیو نهج البلاغه

امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۱۳۰ وَ قَالَ ع وَ قَدْ رَجَعَ مِنْ صِفِّینَ فَأَشْرَفَ عَلَى اَلْقُبُورِ بِظَاهِرِ اَلْکُوفَهِ یَا أَهْلَ اَلدِّیَارِ اَلْمُوحِشَهِ وَ اَلْمَحَالِّ اَلْمُقْفِرَهِ وَ […]

ادامه ...

بدرستی که مرد هر گاه باشد مر او را دینی بگمان و نداند که آیا قبض کند از مدیون یا نه واجبست بر او چون قبض کند او را پسظنون […]

ادامه ...

از بنده خدا علی امیر مؤمنان بسوی معاویهامّا پس از حمد و صلوات پس بتحقیق که آمد از تو پندی چند بهم پیوند کرده شده از انشاءات مردمان و پیغام […]

ادامه ...

و فرمود روزی بر دو قسمست روزی که طلب میکنی آنرا و روزی که طلب میکند تو را پس اگر نیائی بآن بیاید بتو پس بر مدار غمسال خودت بر […]

ادامه ...