آرشیو نهج البلاغه
-
0
شرح نهج البلاغه محمد دشتی – حکمت ۲۹
پردهپوشی خدا (رازداری)الحذر الحذر! فوالله لقد ستر، حتی کانه قد غفر(از خدا بترس، از خدا بترس، به خدا سوگند! البته او آنچنان کردار ناروای شما را مستور نگهداشت که بنظر […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد جواد مغنیه – حکمت ۳۳۱
[صفحه ۴۱۵]العلم نوعان: علم بالطبع و الوجدان، کعلم الانسان بانه یفکر و انه موجود، و علم بالبحث و النظر، کجمیع العلوم بشی انواعها، و من اجلها تاسست الجامعات و المختبرات، […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد تقی شوشتری – خطبه ۱۴۵
[صفحه ۵۲۶](الفصل السابع و الثلاثون- فی ذم الدنیا و فنائها) اقول: تری ان الثانی تکرار مع اختلاف یسیر، و لم یتفطن له المصنف حتی ینبه علیه کما هو دابه فی […] -
0
شرح نهج البلاغه ابن میثم بحرانی – نامه ۳ – به شریح قاضی
[صفحه ۵۸۱]نامهی امام (ع) که به شریح بن حارث، قاضی خود نوشته است: شریح کیست؟ شریح بن حارث کندی که عمر، وی را به قضاوت مسلمین در کوفه نصب فرمود […] -
0
نامه ۷۴ نهج البلاغه – عهدنامه اى که میان قبیله ربیعه و اهل یمن نگاشت
و من حلف له ع کَتَبَهُ بَیْنَ رَبِیعَۀَ وَ الْیَمنِ وَ نُقِلَ مِنْ خَطَّ هِشامِ بْنِ الْکَلْبِیٍَّّهَذَا مَا اجْتَمَعَ عَلَیْهِ اءَهْلُ الْیَمَنِ حَاضِ رُهَا وَ بَادِیهَا ، وَ رَبِیعَۀُ حَاضِ […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد تقی شوشتری – حکمت ۶۲
[صفحه ۴۲۲]فی(العیون): قال ایوب السختیانی: اذا بلغ موت اخ لی فکانما سقط عضو منی. و فی الخبر(المرء کثیر باخیه) و قال: لعمرک ما مال الفتی بذخیره و لکن اخوان الثقات […] -
0
امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۳۶۷
امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۳۶۷ وَ قَالَ ع یَا أَیُّهَا اَلنَّاسُ مَتَاعُ اَلدُّنْیَا حُطَامٌ مُوبِئٌ فَتَجَنَّبُوا مَرْعَاهُ قُلْعَتُهَا أَحْظَى مِنْ طُمَأْنِینَتِهَا وَ بُلْغَتُهَا أَزْکَى مِنْ ثَرْوَتِهَا […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد دشتی – حکمت ۴۴۵
درمان فخرفروشی و غرورما لابن آدم و الفخر: اوله نطفه و آخره جیفه و لا یرزق نفسه و لا یدفع حتفه(آدمیزاده را با فخرفروشی چه آشتی؟! او که آغازش نطفه […] -
0
امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۲۷۲
امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۲۷۲ وَ قَالَ ع لَوْ قَدِ اِسْتَوَتْ قَدَمَایَ مِنْ هَذِهِ اَلْمَدَاحِضِ لَغَیَّرْتُ أَشْیَاءَ حکمت ۲۷۲ ضرورت استقامت در برداشتن کجىها (سیاسى) و […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد دشتی – حکمت ۴۸
پردهپوشی (رازداری)عیبک مستور ما اسعدک جدک(عیب تو پوشیده است مادامی که ستاره بختت میدرخشد)لامع:پرده پوش عیبهای نفس، باشد زندگیوای چون این پرده، بر خیزد چهها رسوا شوم [۳۴۲۸].برگرفته از کتاب […]