آرشیو نهج البلاغه
-
0
امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۳۹۱
امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۳۹۱ وَ قَالَ ع اِزْهَدْ فِی اَلدُّنْیَا یُبَصِّرْکَ اَللَّهُ عَوْرَاتِهَا وَ لاَ تَغْفُلْ فَلَسْتَ بِمَغْفُولٍ عَنْکَ حکمت ۳۹۱ ضرورت ترک حرام و […] -
0
شرح نهج البلاغه ابن میثم بحرانی – خطبه ۲۲۱ – درباره تقوا
[صفحه ۱۸۴]از خطبه های آن حضرت (ع) است: قسمت اول خطبه حابس: بازدارنده خالس: باسرعت و ناگهانی تکنف: احاطه و فراگیری طیات: جمع طیه: منازل میان راه در مسافرت. واتر: […] -
0
شرح نهج البلاغه ابن میثم بحرانی – حکمت ۳۰۴
[صفحه ۶۷۶](دلها اقبال و ادبار دارند وقتی که روآوردند آنها را به مستحبات وادارید، و هنگامی که رو برگرداندند، به واجباب بسنده کنید). قبلا معنی اقبال و ادبار دلها گذشت. […] -
0
امام علی (ع) – نهج البلاغه – خطبه ۲۱۱
امام علی (ع) – نهج البلاغه – خطبه ۲۱۱ و من خطبه له ع فی عجیب صنعه الکون وَ کَانَ مِنِ اِقْتِدَارِ جَبَرُوتِهِ وَ بَدِیعِ لَطَائِفِ صَنْعَتِهِ أَنْ جَعَلَ مِنْ […] -
0
امام علی (ع) – نهج البلاغه – خطبه ۲۰۲ – ترجمه اردبیلی
و از سخن علی علیه السلام بر او باد سلامو هست از توانائی عظمت و بزرگواری او و نیکوئیهای صنعت عجیبه او آنکه گردانید از کف آب دریای موج برآرنده […] -
0
امام علی (ع) – نهج البلاغه – خطبه ۱۸۸ – ترجمه اردبیلی
و از سخن علی علیه السلام بر او باد سلامو بتحقیق که دانستند حفظ کنندههای دین از اصحاب محمّد که من رد نکردم بر خدای تعالی و نه برسول او […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد دشتی – حکمت ۲۴۹
خوشنود ساختن دیگرانما من احد اودع قلبا سررا الا و خلق الله له من ذالک السرور لطفاهیچ کسی در دل دیگران شادی و نشاط نمیآفریند جز آنکه، خدا از جنس […] -
0
امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۲۱۱
امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۲۱۱ وَ قَالَ ع اَلْجُودُ حَارِسُ اَلْأَعْرَاضِ وَ اَلْحِلْمُ فِدَامُ اَلسَّفِیهِ وَ اَلْعَفْوُ زَکَاهُ اَلظَّفَرِ وَ اَلسُّلُوُّ عِوَضُکَ مِمَّنْ غَدَرَ وَ اَلاِسْتِشَارَهُ […] -
0
شرح نهج البلاغه ابن میثم بحرانی – حکمت ۹۵
[صفحه ۴۹۱]امام (ع) شنید، مردی میگفت: انا لله و انا الیه راجعون حضرت فرمود: (سخن: انا لله، اعتراف ما بر آن است که ما مملوک خداییم، و گفتار: و انا […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد جواد مغنیه – حکمت ۴۴۲
[صفحه ۴۷۳]مج الشراب: رمی به من فمه، و یقال: هذا کلام تمجه الاسماع ای تستکرهه.. و المزاح فی حدود الله و حلاله جائز، و الحرام منه ما یودی الی الحرام. […]