آرشیو نهج البلاغه
-
0
شرح نهج البلاغه ابن میثم بحرانی – خطبه ۱۲ – پس از پیروزی بر اصحاب جمل
[صفحه ۵۷۳]از سخنان آن حضرت وقتی که خداوند او را در جنگ جمل بر طلحه و زبیر و یارانشان پیروز گردانید، یکی از اصحاب به آن حضرت عرض کرد: دوست […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد جواد مغنیه – حکمت ۳۱۰
[صفحه ۴۰۶]الخوف یرافق الانسان و یلازمه منذ ولادته حتی یومه الاخیر، فهو یخاف من الموت و من الفقر و المرض و الفشل و غیر ذلک، و متی سیطر علی الانسان […] -
0
شرح نهج البلاغه ابن میثم بحرانی – حکمت ۳۰۰
[صفحه ۶۷۳](دوستی پدران، خویشاوندی میان پسران است، و خویشاوندی به دوستی نیازمندتر است تا دوستی به خویشاوندی). لفظ قرابه را استعاره برای دوستی زیاد میان فرزندان آورده است، بنابراین دوستی […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد دشتی – خطبه ۱۸۴ ۲ – به همام درباره پرهیزکاران
شب زندهداریاما اللیل فصافون اقدامهم(شب را همواره، روی پای خود، ایستادهاند) «شب زنده دارند و شب را در عبادت بسر میبرند»الهی قمشهای:شب آمد شب، که نالد، عاشق زارگهی از دست […] -
0
شرح نهج البلاغه ابن میثم بحرانی – حکمت ۳۷
[صفحه ۴۴۳]امام (ع) به فرزندش امام حسن (ع) فرمود: (پسرک من، از من، چهار نصیحت را به یاد داشته باش، و همچنین چهار چیز را که با وجود آنها هر […] -
0
امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۸۱ – ترجمه اردبیلی
و فرمود عجب دارم مر کسی را که نومید شود از رحمت و مغفرت الهی و حال آنکه با او باشد استغفار کردن و حکایت کرده ازآن حضرت ابو جعفر […] -
0
نامه ۴۳ نهج البلاغه – به اهل مصر که با مالک اشتر فرستاد
و من کتاب له ع إ لی مصقلۀ بن هُبیره الشّیبانی و هو عامله علی اءردشیر خُرَهبَلَغَنِی عَنْکَ اءَمْرٌ إِنْ کُنْتَ فَعَلْتَهُ فَقَدْ اءَسْخَطْتَ إِلَهَکَ وَاءغْضَبْتَ إِمَامَکَ : اءَنَّکَ تَقْسِمُ […] -
0
شرح نهج البلاغه محمد جواد مغنیه – حکمت ۱۹
[صفحه ۲۲۷]المراد بذوی المروئات کل من یانف من القبیح، و ینزه نفسه عما یشین، و یتغافل عن زلل الاخوان، و قال بعض السلف: رایت المعاصی مذله، فترکتها مروئه. اما العثرات […] -
0
امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۱۷۳
امام علی (ع) – نهج البلاغه – حکمت ۱۷۳ وَ قَالَ ع مَنِ اِسْتَقْبَلَ وُجُوهَ اَلْآرَاءِ عَرَفَ مَوَاقِعَ اَلْخَطَإِ حکمت ۱۷۳ ارزش مشورتها (اخلاقى، اجتماعى) و درود خدا بر او، […] -
0
امام علی (ع) – نهج البلاغه – خطبه ۲۲۳ – ترجمه اردبیلی
و از خطبه آن حضرت است که خواندند بذی قار و او در وقتی که توجه کننده بود ببصره ذکر کرده است او را واقدی در )کتاب جملپس آشکارا کرد […]